Het staartschippertje is afgeleid van het stoelschippertje en heeft hetzelfde uurwerk met een kort en vast slingertje. Het staartje van een staartschippertje heeft slechts een decoratieve functie en is vaak uitgevoerd met een “zonnerad” of een “turkse knoop”. Bij een stoelschippertje kan de slinger aan de zijkant van het uurwerk zitten. Beide uurwerken hebben een horizontale spillegang met een vaste slinger. De naam “schippertje” zou er op kunnen wijzen dat deze uurwerken voor de binnenschippers gemaakt zijn. Misschien is dat wel zo, maar het lijkt mij dat ketting en gewichten nogal heen en weer slingeren tijdens het varen. Wel is het zo dat een korte vaste slinger minder gevoelig is voor scheefhangen. Een uurwerk met een slinger aan de zijkant blijft doortikken als het schip slagzij maakt. Na 1800 werden er schippertjes gemaakt in houten kastjes. Hier werd veel met zijslingers gewerkt, meer dan bij het stoelschippertje. Helaas treft men ze niet zoveel meer aan en daarom zijn ze uitermate zeldzaam.